Ed Terlouw vertrekt na 43 jaar van de Willem

Op de vraag wat Ed vroeger wilde worden, antwoordt hij dat hij van jongs af aan wist dat hij leraar wilde worden. Dat uitte zich al in 3 mavo: zijn leraar had moeite met de toen ‘nieuwe wiskunde’. Daar sprongen Ed en zijn vriend op in en zij legden beurtelings de materie uit aan de
klas.

Na de Koningin Wilhelmina Mavo in Alblasserdam ging Ed naar de havo in Dordt en vervolgens naar de PABO. Toen riep de dienstplicht en meteen daarna werd hem door de directie van zijn oude mavo een baan aangeboden. Zij wilden graag ‘die jongen uit Alblasserdam’ in het team om Nederlands, wiskunde en economie te geven. Na verloop van tijd haalde Ed zijn bevoegdheden wiskunde en economie. De mavo transformeerde met de lts tot het Alblas College en daarna kwam de fusie met de Willem. Aan de Alblasserdamse tijd heeft hij de mooiste herinneringen: iedereen (team, leerlingen, ouders) kende elkaar en dat gaf een soort familiegevoel. Uniek was in die tijd dat er in het Pinksterweekend en groep van 80 mensen bestaande uit (oud-)leerlingen, ouders en teamleden met caravans en tenten naar Friesland ging om de Elfstedentocht te fietsen. Ook de schoolreizen en de huiswerkcursus voor 1 gulden per keer staan als dierbaar in zijn geheugen gegrift.

Natuurlijk heeft Ed in die 43 jaar heel wat veranderingen meegemaakt. De onvoorwaardelijke steun van ouders aan school zag hij minder worden. De nieuwe inzichten in het onderwijs zijn leuk, maar het komt er toch op neer dat de docent die voor de klas staat het moet doen. Ed
noemt zichzelf een ouderwetse lesboer. Omdat niet alles hem kwam aanwaaien en hij echt hard heeft moeten werken om wat te bereiken, is hij goed in uitleggen. Bovendien praat Ed graag. Vroeger was een docent ook klassenleraar of mentor, nu is dat coach. De AVG, die privacy moet garanderen, maakt vergaderen en informatie gebruiken heel lastig, mede omdat er geen namen genoemd mogen worden.

Ed had het praktisch altijd naar zijn zin op school. Hij zegt: “Niet altijd hoor, maar wel voor 99%!” Ook vond hij het leuk dat hij aan zijn broer, neefjes, nichtjes, buurkinderen en aan zijn dochter heeft lesgegeven.
Ed heeft zich nog nooit verveeld en hij is ervan overtuigd dat hem dat als pensionado ook niet gaat gebeuren. Hij sport graag en heeft veel interesses, maar is nu fulltime in de weer met de bouw van zijn nieuwe huis. 

De laatste werkdag van Ed Terlouw was op 16 september 2022. Zijn lokaal was versierd en verbouwd (tafels stonden niet in de ordelijk vertrouwde rijen) en het was een komen en gaan van collega’s. Van lesgeven kwam niets meer. Door zijn collega’s, de goede prestaties van examenleerlingen en de omgang met leerlingen hield Ed het al die jaren vol. Daar kreeg hij energie van. Er verschijnt een brede glimlach op zijn
gezicht als hij vertelt hoe een leerling hem op de laatste schooldag toeriep: “Meneer, meneer, u bent de beste wiskundeleraar!

Op de foto: Ed Terlouw (rechts) levert na 43 jaar zijn sleutels in bij directeur Aat van Genderen.